نسخه ها و گنج نامه ها در دفینه یابی

نسخه ها و گنج نامه ها در دفینه یابی…
پوست وانواع نوشته ها و نسخه ها
گنج نامه ها اکثرا روی سنگ است و بعد از آن به ترتیب روی پوست آهو و پوست گاو و گنج نامه های مهم که درباری بوده است بعد از سنگ بیشتر روی پوست کرگدن میباشد. ولی اکثر گنج نامه ها روی سنگ یشم حکاکی می شده است. بیشتر نوشته های روی پوست را داغ میکردند و جوهر های مخصوصی بود که قابل شستشو بود و آب آنها را از بین نمیبرد که اکثر نوشته های روی پوست با این جوهر نوشته می شده است. بعضی اوقات نوشته هائی رو میبینم روی پوست که با خون نوشته شده است. اکثر نوشته های روی پوست با خون گنج نامه یا نسخه نیست و بیشتر آنها دعا هست و جزو طلسمات محسوب می شود و اکثرا با خون کفتر نوشته می شده است. پس این مورد رو اشتباه نکنیم.
به طور کلی …
گنج نامه کتاب هایی است که حاوی مکانهایی می باشد که در آنجا گنجی دفن کرده اند.
تمام کسانی که صاحب گنج نامه بوده اند همه دارای علوم غریبه و علوم قدیمی می باشند.
تعدادی از گنج نامه ها به شرح زیر است…
گنج نامه الوان هندی .
گنج نامه احمد وزیر .
گنج نامه ملاصدرا .
گنج نامه قائم مقام فرهانی .
گنج نامه میرزا مکتب خان تبریزی .
گنج نامه باگواس .
گنج نامه شیخ بها (که به دو خط شجر ایستاده و شجر خوابیده نوشته شده است.)
همچنین موبدان قبل از اسلام همگی دارای گنج نامه بوده اند.
چون همگی آنها در زمان خودشان امانت دار بوده اند و از اموال مردم حفاظت میکردند.
موبدان خود به دو قسمت تقسیم میشوند…
🔸 موبدی که اموال مردم نزد آنها به امانت گذاشته میشده است.
🔸 موبد موبدان که از اموال درباریان و پادشاهان حفاظت میکردند.
به همین دلیل است که قبر موبد موبدان همیشه بارهای نفیسی در خود دارد و جزو قبرهای بسیار با ارزش است.
گنج نامه ها چه آنهایی که توسط اشخاص نوشته شده است و چه آنهایی که موبدان آنها را نوشته اند همگی به رمز است.
و طلسمات سنگینی نیز دارند وچون افرادی که این گنج نامه ها را نوشته اند به علوم غریبه آشنا بوده اند رموز سنگینی برای گنج نامه ها گذاشته اند.
و ترجمه آنها کار استادانی است که به خط شناسی و طلسمات آگاهی کامل داشته باشند.
گنج نامه ها اکثرا روی سنگ ها است.
بعد از آن به ترتیب روی پوست آهو و پوست گاو و گنج نامه های مهم که درباری بوده است بعد از سنگ بیشتر روی پوست کرگدن میباشد.
(اکثر گنج نامه ها روی سنگ یشم هم حکاکی شده است.)
نوشته های روی پوست راداغ میکردند و جوهر های مخصوصی بود که قابل شستشو بود و آب آنها را از بین نمی برد که اکثر نوشته های روی پوست با این جوهر نوشته شده است.
بعضی اوقات نوشته هائی را می بینیم که روی پوست با خون نوشته شده اند.
دوستان توجه داشته باشید…
اکثر نوشته های روی پوست که با خون نوشته شده است گنج نامه یا نسخه نیست.
بیشتر آنها دعا هست.
و جزو طلسمات محسوب می شود که اکثرا با خون کفتر نوشته شده اند.
به پوستها مواد مخصوصی از جمله روغن می زدند که عمر پوست را بالا ببرد و مقاومت آن را بسیار زیاد کند.
این پوستها اگر در جای مناسب نگهداری شوند تا پنج هزار سال عمر میکنند.
پوستها را اکثرا در جای خشک یا داخل نی نگهداری میکردند و دو سر آن را می بستند.
و هر چه به پوست هوای کمتری برخورد کند سالم تر میماند و عمر آن طولانی تر میشود.
در آخر هشتاد درصد گنج نامه ها روی سنگ نوشته شده است.
جمع اوری؛ استاد سلطان
🆔 @AsrareTamaddon

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *