سنگ اسیاب در دفینه

با توجه به تجربیاتی که بدست اوردیم خیلی از دوستان سنگ اسیاب رو به دفینه ربط میدهند ولی در واقعیت این نیست…
دوستان در تمدن باستان خیلی از روستاها برای خود مکانی داشتند که گندمهای منطقه رو به ارد تبدیل میکردن که این اسیابانها سه نوع بودند
۱. بادی… که با توجه به وزش باد عمل میکردند.
۲. ابی… که در کناره نحرها و رودخانهای پر اب طراحی و ساخته میشدند.
۳. اغشام… با توجه به حیواناتی به حرکت در می امدند.
خوب این مدلها اسیابه کلی منطقه بودند یعنی هر روستایی ممکن بود برای خودش یک اسیابان داشته باشد.
یا در مواقعی سه تا روستا در نزدیک هم از یک اسیابان استفاده میکردند.
پس این امر عادی هست که سنگ اسیاب به وفور دیده شود قابل ذکر هست علاوه بر این اسیابان های عمومی هر خانواری برای خود یک اسیاب دستی داشتند که کوچیکتر بود و با چرخش دست به حرکت در میامد حالا با این نظریه کاملا و منطقی، مبنا بر این میشود که درصد بیشتر سنگ اسیاب ها مصارف روزمره داشتند و مربوط به دفینه نمیشوند…
حالا میرسم به بحث این نماد در دفینه…
دوستان توجه کنید نماد اسیاب زمانی به دفینه مربوط میشه که اولا از عمق بالای دو متر در امده باشه و دوما نهایت بزرگی این سنگ ۴۰ سانت بیشتر نباشه که در این حالت میتونه مسیر دهنده باشه پس تنها در این مواقع هست که این نماد میتونه با ارزش واقف بشه پس لطفا منطقی تر به این نماد دیدگاه داشته باشیم تا الکی الاف بیابون نشیم ..
بر گرفته شده از تجربیات واقعی استاد سلطان

2 c دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *